Ταραγμένη Πίστη
Δέσε μου τις σκέψεις
σαν περιπλανιέμαι
σε ασκητικούς λυγμούς,
στο χατίρι των άστρων περνά
η ειρωνεία βαθιά σαν αυτοβοεί
και παρανοεί η όγδοη θλίψη
σαν παραμένει αμέτοχη.
Το χάος ξεπηδά, ανάσες
πίσω απ’ τον θαμπό ήλιο,
μεθοκόπος ξυλοκοπεί
το λάθος που αρνείται
να λευκανθεί μέσα στα
βλέμματα του φωτός.
Σιγανή φωτιά για την
μετριοπάθεια που διαγράφεται
η ταραγμένη πίστη.
Και έχει ο ερίφης παραπλανηθεί
σαν κληρονομεί τον άκλαυτο
ουρανό.